BIYIKLI BALIK (Bekir)
Bazı yörelerde bekir, sakallı, keçi balığı olarak anılırlarken Çukurova yöresinde incir pullusu olarak da isimlendirilirler. Orta yükseklikteki platolardan geçen nehirlerin aşağı kollarına kadar geniş bir alanda yayılım gösteren önemli sazangillerdendir. Tıpkı yakın akrabası sazanda olduğu gibi, ikisi ağız kenarında ikisi üstdudak yanında yer almak suretiyle iki çift belirgin bıyığa sahip silindirik gövdeli, ince uzun muntazam vücut yapısına sahip bir balıktır. Kuvvetli bir kaideyle birleşen kuyruk yüzgeci sayesinde güçlü akıntılara karşı bile rahatlıkla yüzebilen, bu şekilde yem arayabilen bıyıklı balıklar, başlarının önünde vücutlarının alt kısmına doğru konumlanmış ağızlarıyla akarsu tabanındaki taşlar üzerinde ve taban dokusu arasında yer alan basit yapılı su yosunlarını ve bulabildikleri her türden sucul yumuşakçaları tüketirler.
vücut renkleri yaşadıkları ortamın genel çevre özellikleri paralelinde ayrı populasyonlar arasında farklılıklar sergilese de genel olarak esmer tonda kahverengi sırt kısmından vücut yanlarına inildikçe açılan ve sarı esmer tonlardan karna inildikçe kirli beyaza dönen bir renklenme gösterirler. Bıyıklı balıklarda tıpkı çoğu sazan türlerinde gözlemlendiği gibi yemini ağız boşluğuna aldıktan sonra geveleyen ve bu esnada yutak bölgesindeki dişleri yardımıyla azar azar ezerek parça parça yutan balıklardır. Kullanılan yemli bırakma donamlarına balığın vuruşları düzenli bir sırayla süreklilik gösterir. Bu yüzden ilk vuruşun ardından donamın tasmalanmasına girişilmeksizin balığın yemi gevelerken kendi kendine iğneyi ağız boşluğuna ya da yutağa takması beklenmelidir.
Bıyıkl balık oltacılığında kullanılan klas*k donamları bıyıklı balık meralarının akarsu üzerinde yer almasından ötürü su debisine bağlı olarak değiştirilebilen ağırlıklarda çoğu salma bedenli (kayar kurşunlu) ve yemleyicili dip bırakmaları ile su akımının köreldiği dirsekler ve koylar için şamandıralı dip bırakmaları şeklinde özetleyebilirim. Bıyıklı balık donamlarında yem olarak toprak solucanı ve diğer karasal kurtlar kullanılabilir. Aynı şekilde haşlanmış mısır taneleriyle farklı tahıllarının unundan hazırlanmış karışım hamurlar ve pişmiş ekmekten hazırlanan hamurlarda başarısı bilindiğinden tercih edebileceğiniz diğer yemlerdir.
OLTA DONANIMI
YEMLER
Canlı Yemler Toprak solucanı, tahıl sineklerinin larvaları
Taneli Yemler Haşlanmış mısır, az haşlanmış patates, sütlü yemiş (incir)
Hamur Yemler 1-Mısır unu hamuru 2-Buğday kırığı + buğday unu + peyniraltı suyu 3-Mısır kırığı + buğday kırığı + beyaz ekmek içi
CERO (Mangar)
Güneydoğu ve doğu Anadolu'nun bazı yörelerinde yöre halkının kullandığı Kürtçe, Arapça gibi dillerin etkisinde mangar, cer, carul, biş gibi isimlerle de anılırlar. Bu bölgelerde yer alan Dicle ve Fırat gibi büyük nehirlerin beslediği geniş bir havzada akarsulara bağlı geniş kollarda yayılım gösteren bir bıyıklı balık türüdür. 80-160 cm boya ve 40 kg ağırlığa ulaşabilen cero kuşkusuz bulunduğu meradaki en güçlü balıklardandır.
Cerolar bıyıklı balık ve yine akraba oldukları sazanlardan farklı olarak bitkisel kaynaklı besinlerin yanında hayvansal kaynaklı besinlere de rağbet ederler. Özellikle ırmak tabanında yer alan canlı ya da ölü balıklar, balık yumurtaları ve diğer tüketebileceği dip organizmalarını iştahla yerler. Yöre balıkçıları tarafından çoğunlukla gece kullanılan canlı ya da ölü ancak taze balıkla yemlenmiş dip bırakmalarıyla yakalanırlar. Oldukça güçlü kuyruk yüzgeçleri sayesinde yüksek debili akıntılara karşı bile rahatlıkla yüzebilen, bu şekilde yem arayabilen cerolar başlarının önünde vücutlarının alt kısmına doğru konumlanmış durumdaki ağızları ile akarsu tabanında yem ararlar. Ağızlarının kenarında ve üstdudak üzerinde yer alan iki çift bıyıkları aynı zamanda kısmi bir tat-koku alma organıdır. Bu sayede görsel duyunun kullanılamayacağı bulanık meralarda dahi bıyıklarının duyumsal kabiliyetinden faydalanarak rahatlıkla yemlerini bulabilir.
Kullanılan donamlar meradaki akıntının şiddetine bağlı olarak değiştirilebilen ağırlıklarda çoğu salma bedenli (kayar kurşunlu) dip bırakmaları ile su akımının köreldiği dirsekler ve koylar için şamandıralı dip bırakmaları olarak özetlenebilir. Cero donamlarında taze yem olarak toprak solucanı, çekirge, danaburnu ve canlı ya da ölü gümüş gibi diğer küçük yemlik balıklar kullanılabilir. Aynı şekilde farklı tahıllarının unları karıştırılarak elde edilen hamurlarla pişmiş ekmekten hazırlanan hamur topları da soğuk mevsimlerde pekâlâ yem olarak kullanılırlar.
Ülkemizde doğal olarak yayılım gösterdiği alan Dicle ve Fırat havzalarının yer aldığı güneydoğu ve doğu Anadolu bölgeleridir
OLTA DONANIMI
YEMLER
Canlı Yemler Toprak solucanı, çekirge, danaburnu, gümüş balığı , tatlı su kayası , bıyıklı balık
Taneli Yemler Az haşlanmış patates
Hamur Yemler 1-Buğday kırığı + buğday unu + peyniraltı suyu 2-mısır kırığı + buğday kırığı + beyaz ekmek içi
